Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΡΟΔΙ



  1. Ο χυμός του ροδιού έχει αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές, επουλωτικές, αντιβηχικές και αντιδιαρροϊκές ιδιότητες
  2. Προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες
  3. Ρίχνει την πίεση του αίματος
  4. Συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του δέρματος, του μαστού και του προστάτη.

ΑΒΟΚΑΝΤΟ



  1. Προλαμβάνει το διαβήτη
  2. Μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης
  3. Ελέγχει την αρτηριακή πίεση
  4. Προσφέρουν επιδερμίδα απαλή.

ΔΙΚΤΑΜΟ



  1. Καταπραΰνει τους πόνους του στομαχιού και των εντέρων.
  2. Σε πονοκεφάλους, πονόδοντους και σκορβούτο.
  3. Είναι διουρητικό
  4. Βοηθάει τις γυναίκες να γεννούν πιο εύκολα και γρήγορα.

ΧΑΜΟΜΗΛΙ



  1. Ηρεμιστικό των νεύρων.
  2. Βοηθά στις ημικρανίες, νευραλγίες, ζαλάδες και αϋπνίες.
  3. Επουλώνει εγκαύματα και σπυριά.
  4. Ανακουφίζει από αναφυλαξία, φαγούρα, πονόδοντο, βήχα, κρυολογήματα, τυμπανισμό, αιμορροΐδες, κράμπες, πόνο των αυτιών και πληγές στο στόμα.

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ




  1. Ηρεμεί τα νεύρα
  2. Κατάλληλο για: φαρυγγίτιδαβήχα, βράχνιασμα, λαιμό, υπόταση, διάρροια, αμυγδαλές, δαγκώματα εντόμων.
  3. Πολύτιμο για όσους ιδρώνουν τα χέρια τους και οι μασχάλες.
  4. Για κυκλοφορικά προβλήματα.
  5. Σταματάει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν
  6. Βοηθάει στην αποφυγή της τριχόπτωσης

ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ




  1. Είναι χρήσιμο για τους διαβητικούς γιατί έχει υπογλυκαιμική δράση.
  2. Κατεβάζει τον πυρετό.
  3. Καταπραΰνει το βήχα, άσθμα, γρίπη, βρογχίτιδες, τις νευραλγίες και τον πονόλαιμο.
  4. Κατάλληλο για εισπνοές σε ιγμορίτιδα και βρογχικά.

Η ΤΡΙΠΛΗ ΔΙΥΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ







Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της "Τριπλής διύλισης".- “Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε….. όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για το μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για το μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για το μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δε νομίζω…
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο. Γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα…




ΙΒΙΣΚΟΣ



  1. Ρίχνει χοληστερίνη και τριγλυκερίδια
  2. Βοηθάει στο κυκλοφορικό και στο ζάχαρο-διαβήτη
  3. Αδυνατίζει



Μαντζουρανα


  1. Καταπολεμά το άγχος, πονοκεφάλους, κρυολόγημα, αμυγδαλές, αϋπνίες.
  2. Βοηθάει τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες, τα πρηξίματα, δυσπεψία και πονόκοιλο.

ΜΕΝΤΑ



  1. Εξαιρετικά αντισηπτική δράση
  2. Καταπολεμά δραστικά το συνάχι, βήχα, βρογχίτιδα, πονόλαιμο και τη γρίπη.
  3. Είναι χωνευτική
  4. Είναι ηρεμιστική σε μικρή δόση 
  5. Είναι αφροδισιακή σε μεγάλη δόση.  

Αγριμονιο


  1. Τονωτικό του πεπτικού συστήματος.
  2. Βοηθάει στο έλκος, τους κωλικούς και τη διάρροια.
  3. Οι τανίνες του σε συνδυασμό με φοτοστερίνη και γόμμα του προδίδουν διουρητικές , στυπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
  4. Στο παρελθόν έχει χρησμιποιηθεί για την επούλωση ανοιχτών πληγών, για τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα φιδιών και διάλυση αποστημάτων
Χρήση:
  1. Αφέψημα: βράζουμε περίπου 50 γρ σε ένα λίτρο νερού και πίνουμε 3 φορές τη μέρα ανάμεσα στα γεύματα. (Προστατεύει απ' το συνάχι και με γαργάρες επουλώνει τις άφθες)
  2. Έγχυμα: Σε ένα λίτρο νερού ρίχνουμε δύο κουταλάκια του τσαγιού αποξηραμένα φύλλα και τα αφήνουμε για 15 λεπτά. (Προτειτετε για περιπτώσεις γαστρεντερίτιδας και κυστίτιδας)

Η καρδια της μανας



Ένα παιδί , μοναχοπαίδι, αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη
- Δεν αγαπώ, του λέει, εγώ παιδιά, μα αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου, της μάνας σου να φέρεις την καρδιά, να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου…
Τρέχει ο γιος τη μάνα του σκοτώνει και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει
Μα σκοντάφτει και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
Και την ακούν να κλαίει και να μιλάει…
Μιλάει η καρδιά της μάνας στο παιδί και λέει:
«χτύπησες αγόρι μου»;
Και κλαίει….
ΖΑΝ ΡΙΣΠΕΝ.

Μελισσόχορτο




  1. Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα
  2. Καταπραϋντικό σε νευρασθένειες, ζαλάδες, βουητό στα αυτιά, άσθμα, νευραλγίες των δοντιών και των αυτιών.
  3. Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό της κοιλιάς, πόνους από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων.

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ο ΥΦΑΛΟΣ ΚΙ ΑΧΥΒΑΔΑ



Μια φορά κι έναν καιρό στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού, υπήρχε ένας ύφαλος. Ένας ύφαλος πολύ περήφανος και παράξενος απ΄ όλους τους άλλους. Ήταν φτιαγμένος με χιλιάδες πολύχρωμα κοράλλια και είχε και το χάρισμα να μιλά. Γι' αυτό κάθε βράδυ όλα τα τροπικά ψάρια μαζεύονταν γύρω του κι εκείνος έλεγε χιλιάδες ιστορίες για γοργόνες, καράβια, ναυάγια και θησαυρούς κρυμμένους στα βάθη του ωκεανού. Είχε δει πάρα πολλά διότι ήταν γέρος και χιλίων χρονών.
Ένα βράδυ λοιπόν μαζεύτηκαν πάλι γύρω του να ακούσουν τι θα τους έλεγε. Πήρε λοιπόν το περήφανο ύφος του, μα πριν προλάβει να πει λέξη, μια αδύνατη φωνούλα διέκοψε τη φόρα του ύφαλου. Εκείνος θύμωσε, κοκκίνισε από το κακό του κι όλα τα ψάρια σαστισμένα γύρισαν το κεφαλάκι τους να δουν ποιος ήταν αυτός που τολμούσε να προσβάλει τον γέρο ύφαλο

- Μα ποιος μίλησε; Ρώτησε ο ξιφίας.

- Εγώ! Ξανακούστηκε η φωνούλα λίγο πιο δυνατά.

Έσκυψαν και τι να δουν; Μια μικρή αχιβάδα που ανοιγόκλεινε το κέλυφος στο κύμα του νερού. Ο ύφαλος ξερόβηξε, τα ψάρια κοίταξαν την αχιβάδα και της είπαν:

- 'Αντε λοιπόν. Ξεκίνα. Να δούμε ποιος λέει τις ομορφότερες ιστορίες.

Εκείνη, ανοιγόκλεισε μια δυο φορές, πήρε φόρα και πήδηξε πάνω σ' ένα μεγάλο κοράλλι για να την βλέπουν και να την ακούνε όλοι.

«Μια φορά...», άρχισε να λέει, «...ήταν ένας ναύτης που αγαπούσε ένα κορίτσι. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στον πατέρα της και να την ζητήσει σε γάμο. Δυστυχώς, όμως, το παλικάρι ήταν φτωχό κι ο πατέρας του κοριτσιού αρνήθηκε την πρόταση. Ήθελε βλέπετε να την δώσει την κόρη του σε πλούσιο καπετάνιο! Απελπισμένος ο νέος έφυγε, μα υποσχέθηκε στον εαυτό του και στο κορίτσι του, πως μόλις μάζευε αρκετά χρήματα, θα γύριζε να την παντρευτεί. Εκείνη του υποσχέθηκε με όρκο αγάπης ότι θα τον περιμένει να γυρίσει.

Κάθισε σε έναν μεγάλο βράχο, φόρεσε το μεταξωτό της άσπρο φόρεμα κι έμεινε εκεί βλέποντας το πλοίο που σαλπάριζε, ώσπου χάθηκε στον γεμάτο από ομίχλη ορίζοντα...»

Η αχιβάδα σώπασε.

- Άντε λοιπόν, συνέχισε. Την φώναξε ο ύφαλος.

- Αυτή ήταν η ιστορία μου, αποκρίθηκε δειλά η αχιβάδα.

- Είσαι με τα καλά σου; Μας χασομέρησες όλους και μας διέκοψες για να μας πεις μια ιστορία χωρίς τέλος; Και μάλιστα για έναν άγνωστο και ασήμαντο ναύτη;

- Κάνεις λάθος, απάντησε η αχιβάδα τρέμοντας από το φόβο της. Το καράβι του το βύθισες εσύ χθες Βράδυ, χτυπώντας το ύπουλα στ' αμπάρια, για να έχεις σήμερα να λες και άλλη σπουδαία ιστορία. Όσο για τον ασήμαντο ναύτη, αυτός είναι ήρωας διότι πνίγηκε για να σώσει τα γυναικόπαιδα. Και το πιο σπουδαίο. Η κοπέλα τον περιμένει καθισμένη στον ίδιο βράχο, μια φιγούρα στα κατάλευκα ντυμένη.

Μια σιωπή έπεσε στη θαλασσινή παρέα. Ο ύφαλος βουβάθηκε από ντροπή και τύψεις. Απόμεινε μόνος κι έρημος. Ασάλευτος στη μέση ου ωκεανού. Λένε ότι κάπου κάπου του κάνει συντροφιά ένας κατάλευκος γλάρος με ανθρώπινη φωνή. Λένε ακόμα πως είναι το κορίτσι του ναύτη.
Και πως πηγαίνει εκεί για να του διδάξει πόσο δύσκολο είναι να ξέρεις το ποιος είναι σπουδαίος και ποιος όχι.

Το κυνήγι της ευτυχίας

Σ' ένα χωριό ζούσε κάποτε ένας γέρος. Όλοι θεωρούσαν πως ήταν ο ποιο δυστυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, μιας και ποτέ του δεν γελούσε. Όλο το χωριό τον απέφευγε. Αυτό πάντα ήταν σκυθρωπός, όλο γκρίνιαζε και η κακή του διάθεση δεν περιγραφόταν με λόγια. Ήταν ακόμα πικρόχολος και έκρινε το κάθε τι που έκαναν οι συγχωριανοί του.
Μια μέρα όμως, όταν έγινε ακριβώς 85 χρονών, έγινε κάτι το απίστευτο. Ο Γέρος άρχισε να χαμογελά και να μην σταματά. Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και όλοι φώναξαν τον γέρο στην πλατεία του χωριού να τους πει τι ακριβώς έγινε και άλλαξε. Και εκείνος τους απάντηση. «Τίποτα, απλά 85 χρόνια προσπαθούσα να γίνω ευτυχισμένος και δεν μου βγήκε, τώρα λοιπόν που αποφάσισα να ζήσω χωρίς ευτυχία, έγινα τελικά ευτυχισμένος» 

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Η Πραγματική Αξία

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού:
“Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νοιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πως μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;”
Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:
“Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως..” και ύστερα από μια παύση συνέχισε : “Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω.”
“Ε…μετά χαράς, δάσκαλε” είπε διστακτικά ο νεαρός, νοιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.
“Ωραία” συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας :”Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς.”
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι κι έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό.
Όταν το παιδί έλεγε “ένα χρυσό φλουρί” άλλοι γελούσαν, άλλοι του γύριζαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπει στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι. Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα κι ένα μπακιρένιο τάσι, όμως, ο νεαρός είχε οδηγίες να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά.
Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στο δρόμο του στην αγορά – και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα – , παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.
Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλυτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.
Μπήκε μέσα στην κάμαρη.
“Δάσκαλε” είπε, “λυπάμαι. Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.”
“Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε” απάντησε χαμογελώντας ο δάσκαλος. “Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησέ τον πόσα μπορεί να πιάσει.Ομως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.”
Ο νεαρός καβάλησε το άλογο κι έφυγε πάλι.
Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί:
“Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.”
“Πενήντα οχτώ χρυσά;” φώναξε το παιδί.
“Ναι” απάντησε ο κοσμηματοπώλης. “Βέβαια,, με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον…”

Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.
“Κάθισε” του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. “Είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. ‘Ενα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο, πρέπει να σ΄εκτιμήσει ένας αληθινός ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;”
Και μ’ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του αριστερού του χεριού.

Η γνώση

Την παλιά εποχή, υπήρχε ένας πλούσιος που είχε ένα υπέροχο ατμόπλοιο, αλλά όπως συμβαίνει συχνά με τα ακριβά πράγματα, το ατμόπλοιο πάθαινε βλάβες. Μια ημέρα, μετά από ένα ιδιαιτέρως δύσκολο ταξίδι σε μια ξένη χώρα, η μηχανή χάλασε και Κανένας δεν μπορούσε να την επισκευάσει.
Ο πλούσιος κάλεσε έναν έναν όλους τους μηχανικούς στη χώρα για να επισκευάσουν τη μηχανή και όλοι απέτυχαν. Τελικά, ο πλούσιος έμαθε ότι υπήρχε ένας σοφός γέρος ναυπηγός που ίσως κατάφερνε να βοηθήσει, αλλά με πολύ ψηλή αμοιβή. ο πλούσιος δέχτηκε αμέσως.
Σύντομα έφτασε ένας γέρος που φαινόταν σαν να έφτιαχνε πλοία εδώ και εκατό χρόνια. Κρατούσε μια μεγάλη τσάντα με εργαλεία και άρχισε να δουλεύει αμέσως. Επιθεώρησε το μεγάλο δίκτυο σωληνώσεων από και προς τη μηχανή πολύ προσεκτικά, ακουμπώντας πού και πού τα χέρια του στους σωλήνες για να διαπιστώσει τη θερμοκρασία τους.
Τελικά, ο γέρο-ναυπηγός έχωσε το χέρι στην τσάντα του, έβγαλε ένα μικρό σφυρί και χτύπησε απαλά έναν σωλήνα. Ο ήχος του ατμού που γέμιζε τους σωλήνες ακούστηκε αμέσως και η μηχανή ζωντάνεψε, καθώς ο ναυπηγός έβαζε προσεκτικά το σφυράκι Πίσω στην τσάντα του.
Όταν ο πλούσιο ς ρώτησε τον ναυπηγό τι του χρωστούσε, εκείνος ζήτησε δέκα χιλιάδες λίρες— τεράστιο ποσό εκείνη την εποχή.
«Πόσα;» φώναξε εξοργισμένος ο πλούσιος ιδιοκτήτης. «Μα δεν έκανες σχεδόν τίποτα! Δικαιολόγησε τον λογαριασμό σου, διαφορετικά θα ζητήσω να σε κλείσουν στη φυλακή».
Ο γέρο-ναυπηγός άρχισε να γράφει κάτι σε ένα σκοροφαγωμένο χαρτί που έβγαλε από την τσέπη του. Ο πλούσιος άντρας χαμογέλασε Καθώς το διάβαζε και ζήτησε συγνώμη  από τον ναυπηγό για την αγενή συμπεριφορά
Να τι έλεγε το χαρτί:
Χτύπημα σφυριού: 1 λίρα
Γνώση του σημείου
όπου έπρεπε να χτυπήσω: 9.999 λίρες

Όνειρα

Ήταν ημέρα εγγραφών στο πανεπιστήμιο και ένας
ετοιμαζόταν να συνεχίσει την περιπέτεια στη μάθηση
από τόσα χρόνια φαινόταν να μην έχει αρχή και τέλος.
στις σκέψεις, με το μυαλό γεμάτο πιθανότητες
τον περίμεναν, μόλις που πρόσεξε τον γέρο μπροστά του
που έπεσε πάνω του.
«Συγγνώμη, κύριε καθηγητά», είπε ο νεαρός, ντροπιασμένος.
«Δεν είμαι καθηγητής», απάντησε ο γέρος. «Είμαι νέος
όπως εσύ».
«Μα πόσων ετών είσαστε;» ρώτησε ο νεαρός, ξαφνιασμένος.
«Εβδομήντα τριών», απάντησε ο γέρος με μια σπίθα
μάτια.
«Και τι σπουδάζετε;» ρώτησε ο νεαρός.
«Ιατρική — πάντα ήθελα να γίνω γιατρός και τώρα...
σταμάτησε σαν να θυμόταν κάτι από παλιά. «Και
επιτέλους, είμαι έτοιμος να πραγματοποιήσω το όνειρό
Ο νεαρός φαινόταν εμβρόντητο ς. «Δεν θέλω να σας
κύριε, αλλά οι ιατρικές σπουδές διαρκούν επτά
Σε επτά χρόνια, θα είσαστε ογδόντα!»
Ο γέρος ακούμπησε το χέρι του στον ώμο του νέου
κοίταζε κατάματα
«Αν θέλει ο Θεός», είπε ο γέρος χαμογελώντας, «θα είμαι
ογδόντα χρονών είτε πραγματοποιήσω το όνειρό μου είτε όχι».

Ο Κυνηγος

Ένας κυνηγός διέσχιζε τη ζούγκλα. Ξαφνικά είδε μια τίγρη, αλλά συγχρόνως τον είδε και η τίγρη.
Ο κυνηγός έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να ξεφύγει και, παραπατώντας, έπεσε σε έναν γκρεμό. Καθώς κατρακυλούσε, πιάστηκε από μια ρίζα δέντρου κι έμεινε να κρέμεται πάνω από το κενό.
Κοίταξε ψηλά και είδε την τίγρη να τον κοιτάζει πεινασμένη από το χείλος του γκρεμού. Μετά, είδε άλλη μια τίγρη να εμφανίζεται από κάτω του και να τον κοιτάζει πεινασμένη.
Ένιωσε λίγο χώμα να Πέφτει στο πρόσωπό του και, κοιτάζοντας ψηλά, είδε δυο ποντίκια να ροκανίζουν τη ρίζα του δέντρου απ’ όπου κρατιόταν.
Δεξιά του, είδε μια μέλισσα να χώνεται σε μια σχισμή του εδάφους. Εκεί, διέκρινε ένα μελίσσι πλημμυρισμένο με μέλι. Άπλωσε το χέρι και γεύτηκε το μέλι στα δάχτυλά του. Το μέλι ήταν υπέροχο.

ΣΥΜΑΝΤΙΚΟΣ

Ένας άντρας περπατούσε σε μια παραλία και σκεφτόταν τη ζωή του. Πάντα ήθελε να γίνει σημαντικός, αλλά όσο κι αν προσπαθούσε ένιωθε πως ματαιοπονούσε.
Ξαφνικά, ο άντρας άκουσε ένα δυνατό «κρακ» και κοίταξε τα πόδια του. Στο σημείο όπου στεκόταν και μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι του σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, υπήρχαν αμέτρητοι μικροσκοπικοί αστερίες που είχαν ξεβράσει στην ακτή τα κύματα και η παλίρροια της θάλασσας.
Ο άντρας συνέχισε να προχωρά και σκέφτηκε τη φαινομενική σκληρότητα της Θάλασσας. Στο κάτω κάτω, αυτοί οι καημένοι οι αστερίες δεν είχαν κάνει κάτι κακό! Ωστόσο, πριν τελειώσει η ημέρα Θα πέθαιναν: Θα ξεβράζονταν στην ακτή και Θα έχαναν τη ζωή τους.
Μετά από λίγο, ο άντρας συνάντησε μια γριά γυναίκα που στεκόταν στην άκρη της θάλασσας και πετούσε πίσω στο νερό αστερίες που είχαν ξεβράσει τα κύματα.
‘Οταν την ρώτησε τι έκανε, η γυναίκα απάντησε πως πάντα ήθελε να γίνει σημαντική και πως εκείνη η ημέρα ήταν καλή για να ξεκινήσει.
Ο άντρας κοίταξε τους χιλιάδες αστερίες που πέθαιναν στην παραλία και είπε: «Για κάθε αστερία που πετάς Πίσω στη Θάλασσα, τα κύματα ξεβράζουν άλλους τρεις! Πώς είναι δυνατόν να γίνεις σημαντική;»
Η γριά γυναίκα φάνηκε να σκέφτεται για λίγο και μετά σήκωσε άλλον ένα αστερία και τον πέταξε Πίσω στη Θάλασσα. «Είμαι σημαντική γι’ αυτόν», είπε και στο πρόσωπό της ζωγραφίστηκε το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ο άντρας στη ζωή του.

ΔΥΟ ΜΟΝΑΧΟΙ

 
Δυο μοναχοί τριγυρνούσαν στο δάσος, όταν συνάντησαν μια όμορφη παλλακίδα που στεκόταν στην όχθη ενός πλημμυρισμένου ρυάκι. Επειδή είχαν δώσει όρκο εγκράτειας, ο νεότερος μοναχός αγνόησε τη γυναίκα και διέσχισε βιαστικά το ρυάκι.
Καταλαβαίνοντας πως η όμορφη γυναίκα δεν Θα μπορούσε να διασχίσει μόνη της το ρυάκι, ο μεγαλύτερος μοναχός την σήκωσε στην αγκαλιά του και την μετέφερε στην αντίπερα όχθη. Μόλις έφτασαν απέναντι, την άφησε προσεκτικά να πατήσει στο έδαφος. Εκείνη τον ευχαρίστησε με ένα χαμόγελο και οι δυο μοναχοί συνέχισαν τον δρόμο τους.
ο νεότερος μοναχός έβραζε από μέσα του, καθώς θυμόταν
ξανά και ξανά το περιστατικό.
Πώς μπόρεσε; σκεφτόταν ο νεότερος μοναχός με θυμό. Ο όρκος εγκράτειας που δώσαμε δεν σημαίνει τίποτα για εκείνον; ‘Όσο περισσότερο σκεφτόταν όσα είχε δει, τόσο περισσότερο Θύμωνε, ώσπου το Θέμα γιγαντώθηκε στο μυαλό του: αν το είχα κάνει εγώ, σκεφτόταν, Θα με είχαν διώξει με τις κλοτσιές από το τάγμα. Είναι αηδιαστικό. Μπορεί να μην είμαι μοναχός τόσα χρόνια όσα εκείνος, αλλά ξέρω να ξεχωρίζω το σωστό από το λάθος.
Κοίταξε τον άλλο μοναχό για να διαπιστώσει αν ένιωθε
τουλάχιστον αποστροφή για την πράξη του, αλλά εκείνος φαινόταν ήρεμος και γαλήνιος όπως πάντα.
Τελικά, ο νεότερος μοναχός δεν άντεξε άλλο.
«Πώς μπόρεσες να το Κάνεις;» ρώτησε. «Πώς μπόρεσες να κοιτάξεις έστω εκείνη τη γυναίκα — πόσο μάλλον να την σηκώσεις στην αγκαλιά σου και να την μεταφέρεις; Δεν Θυμάσαι πως έδωσες όρκο εγκράτειας;»
Ο μεγαλύτερος μοναχός φάνηκε να ξαφνιάζεται και μετά χαμογέλασε με μεγάλη τρυφερότητα στα μάτια.
«Δεν την μεταφέρω πια, αδελφέ μου. Μήπως όμως την μεταφέρεις εσύ;»

Η ΧΏΡΑ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

Φανταστείτε ότι ξυπνάτε μια ημέρα σε μια χώρα όπου Κατοικούν σχεδόν αποκλειστικά γίγαντες. Δίχως άλλο, στην αρχή Θα τρομάζατε και ο εκκωφαντικός ήχος των δυνατών θορύβων, σε συνδυασμό με το συναίσθημα της ανασφάλειας, Θα έμενε μαζί σας για πάντα. Μετά από ένα διάστημα, Θα συνειδητοποιούσατε ότι πολλοί γίγαντες φαίνονται φιλικοί και πως ένας συγκεκριμένος γίγαντας ενδιαφέρεται για την ασφάλεια και την ευημερία σας.
Μετά, φανταστείτε ότι μια ημέρα, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, ο γίγαντας που είχατε μάθει να εμπιστεύεστε απολύτως σας φώναζε, σας απειλούσε, ή ακόμα και σας χτυπούσε. Πώς θα νιώθατε ξανά ασφαλής στον κόσμο των γιγάντων; Πρέπει να υπάρχουν κάποιοι νόμοι της χώρας, ή κάποιοι κανονισμοί που Θα μπορούσατε να μάθετε για να επιβιώσετε...
Μια ημέρα, γνωρίζετε Κάποιους άλλους μικρόσωμους ανθρώπους. Φαίνονται να είναι όπως εσείς και, με τη συντροφιά τους, αισθάνεστε αμέσως περισσότερο ασφαλής. Μερικοί απ’ αυτούς ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τους νόμους της χώρας και μοιράζονται τις γνώσεις τους μαζί σας. Σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που έχετε συγκεντρώσει παρακολουθώντας τους γίγαντες και ακούγοντας τους να σας διδάσκουν με τη στεντόρεια φωνή τους, αρχίζετε να καταλαβαίνετε τι πρέπει να κάνετε και τι δεν πρέπει να κάνετε για να παραμείνετε ασφαλής.
Κάνετε ό,τι σας λένε. Είναι πιο εύκολο να συμφωνείτε μαζί τους. Μην κλαίτε. Μην αντιστέκεστε. Μελετάτε σκληρά. Βρείτε ό,τι σας λένε.
Η λίστα γίνεται μεγαλύτερη καθώς το κάποτε μικροσκοπικό σώμα σας μεγαλώνει (σίγουρα χάρη στις Θρεπτικές αξίες του φαγητού που παράγεται στη χώρα των γιγάντων) και, τελικά, συνειδητοποιείτε ότι δεν υπάρχει πια κανένας γίγαντας.
Και μια μέρα ξυπνάτε και ένα μικροσκοπικό, τοσοδούλη πλάσμα σάς κοιτάζει. Έχει ξυπνήσει σε μια χώρα γιγάντων. Και επειδή το αγαπάτε, αρχίζετε να το διδάσκετε όσα μάθατε για να επιβιώσει σε τούτη τη χώρα των γιγάντων.
Κι έτσι, ο κύκλος συνεχίζεται...

ΙΣΩΣ

Υπάρχει μια παλιός πολύ παλιά ιστορία για έναν αγρότη στην Κίνα. Μια χρονιά, ο καιρός ήταν πολύ καλός και τα σπαρτά του αναπτύχτηκαν γερά και ψηλά. Όλοι οι γείτονές του τού είπαν πόσο τυχερός ήταν που είχε τόσο εξαιρετική σοδειά κι εκείνος απάντησε: « ‘Ίσως». Μια μέρα πριν αρχίσει τη συγκομιδή, ένα κοπάδι άγριων αλόγων εμφανίστηκε από την πεδιάδα και διέσχισε καλπάζοντας το χωράφι του, καταστρέφοντας τα σπαρτά του. Οι γείτονές του πήγαν στο σπίτι του και του είπαν πόσο άτυχος ήταν που έχασε την εξαιρετική σοδειά. Ο αγρότης απάντησε: «Ίσως». Την επόμενη ημέρα, ο γιος του αγρότη πήρε σχοινιά μαζί του και έπιασε έναν άγριο κέλητα και τρεις φοράδες. Οι γείτονες ήρθαν για να θαυμάσουν τα άλογα και είπαν στον αγρότη πόσο τυχερός ήταν. Ο αγρότης είπε: « ‘Ίσως». Το πρωί, ο γιος του αγρότη άρχισε να ημερεύει τα άλογα, αλλά αμέσως μόλις ανέβηκε στην πλάτη του κέλητα, το άλογο τον πέταξε στο έδαφος κι ο γιος έσπασε το πόδι του. Οι γείτονες τον μετέφεραν στο σπίτι και συμπόνησαν τον αγρότη, λέγοντας του πόσο άτυχος ήταν που ο μοναχογιός του είχε τραυματιστεί’ τόσο άσχημα. Ο αγρότης απάντησε:
«Ίσως». Την επόμενη ημέρα, ο στρατός του αυτοκράτορα έφτασε στο χωριό. Πήγαινε να δώσει μια μεγάλη μάχη και στρατολογούσε διά της βίας όλους τους υγιείς νέους. Αλλά δεν πήρε τον γιο του αγρότη, επειδή είχε σπάσει το πόδι του. Όλοι σι γείτονες είπαν στον αγρότη πόσο τυχερός ήταν που ο γιος του είχε γλιτώσει τη μάχη κι ο αγρότης είπε: «Ίσως».