ΣΥΜΑΝΤΙΚΟΣ

Ένας άντρας περπατούσε σε μια παραλία και σκεφτόταν τη ζωή του. Πάντα ήθελε να γίνει σημαντικός, αλλά όσο κι αν προσπαθούσε ένιωθε πως ματαιοπονούσε.

Ξαφνικά, ο άντρας άκουσε ένα δυνατό «κρακ» και κοίταξε τα πόδια του. Στο σημείο όπου στεκόταν και μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι του σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, υπήρχαν αμέτρητοι μικροσκοπικοί αστερίες που είχαν ξεβράσει στην ακτή τα κύματα και η παλίρροια της θάλασσας.

Ο άντρας συνέχισε να προχωρά και σκέφτηκε τη φαινομενική σκληρότητα της Θάλασσας. Στο κάτω κάτω, αυτοί οι καημένοι οι αστερίες δεν είχαν κάνει κάτι κακό! Ωστόσο, πριν τελειώσει η ημέρα Θα πέθαιναν: Θα ξεβράζονταν στην ακτή και Θα έχαναν τη ζωή τους.

Μετά από λίγο, ο άντρας συνάντησε μια γριά γυναίκα που στεκόταν στην άκρη της θάλασσας και πετούσε πίσω στο νερό αστερίες που είχαν ξεβράσει τα κύματα.

‘Οταν την ρώτησε τι έκανε, η γυναίκα απάντησε πως πάντα ήθελε να γίνει σημαντική και πως εκείνη η ημέρα ήταν καλή για να ξεκινήσει.

Ο άντρας κοίταξε τους χιλιάδες αστερίες που πέθαιναν στην παραλία και είπε: «Για κάθε αστερία που πετάς Πίσω στη Θάλασσα, τα κύματα ξεβράζουν άλλους τρεις! Πώς είναι δυνατόν να γίνεις σημαντική;»

Η γριά γυναίκα φάνηκε να σκέφτεται για λίγο και μετά σήκωσε άλλον ένα αστερία και τον πέταξε Πίσω στη Θάλασσα. «Είμαι σημαντική γι’ αυτόν», είπε και στο πρόσωπό της ζωγραφίστηκε το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ο άντρας στη ζωή του.