Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Όνειρα

Ήταν ημέρα εγγραφών στο πανεπιστήμιο και ένας
ετοιμαζόταν να συνεχίσει την περιπέτεια στη μάθηση
από τόσα χρόνια φαινόταν να μην έχει αρχή και τέλος.
στις σκέψεις, με το μυαλό γεμάτο πιθανότητες
τον περίμεναν, μόλις που πρόσεξε τον γέρο μπροστά του
που έπεσε πάνω του.
«Συγγνώμη, κύριε καθηγητά», είπε ο νεαρός, ντροπιασμένος.
«Δεν είμαι καθηγητής», απάντησε ο γέρος. «Είμαι νέος
όπως εσύ».
«Μα πόσων ετών είσαστε;» ρώτησε ο νεαρός, ξαφνιασμένος.
«Εβδομήντα τριών», απάντησε ο γέρος με μια σπίθα
μάτια.
«Και τι σπουδάζετε;» ρώτησε ο νεαρός.
«Ιατρική — πάντα ήθελα να γίνω γιατρός και τώρα...
σταμάτησε σαν να θυμόταν κάτι από παλιά. «Και
επιτέλους, είμαι έτοιμος να πραγματοποιήσω το όνειρό
Ο νεαρός φαινόταν εμβρόντητο ς. «Δεν θέλω να σας
κύριε, αλλά οι ιατρικές σπουδές διαρκούν επτά
Σε επτά χρόνια, θα είσαστε ογδόντα!»
Ο γέρος ακούμπησε το χέρι του στον ώμο του νέου
κοίταζε κατάματα
«Αν θέλει ο Θεός», είπε ο γέρος χαμογελώντας, «θα είμαι
ογδόντα χρονών είτε πραγματοποιήσω το όνειρό μου είτε όχι».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου